1 ΧΡΟΝΟΣ ΚΙΦΒ

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΒΥΡΩΝΑ

ΕΚΛΕΙΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΖΩΗΣ!

Διαθέτουμε σήμερα:

27 εθελοντές-οργανωτές του Κοινωνικού Φαρμακείου

 93 γιατρούς όλων των ειδικοτήτων

την υποστήριξη 30 φαρμακείων

 3 Κέντρα Εργαστηριακών Εξετάσεων

Το κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα (ΚΙΦΒ) κλείνει σήμερα 30/10/2013, ακριβώς, ένα (1) χρόνο ζωής και δράσης. Στο διάστημα αυτό οργάνωσε μια ομάδα 27 εθελοντών, που δούλεψαν με ενότητα, πίστη και αυταπάρνηση για την προώθηση των σκοπών του, δημιούργησε ένα ισχυρό δίκτυο γιατρών, που αριθμεί σήμερα συνολικά 96 γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, υποστηρίζεται από πλήθος φαρμακείων της ευρύτερης περιοχής Βύρωνα Υμηττού Παγκράτι, Ζωγράφου και Καισαριανής και περιβάλλεται από την έμπρακτη στήριξη, αγάπη και εκτίμηση των πολιτών και τοπικών οργανώσεων και κινήσεων της ευρύτερης περιοχής.

Χαιρετίζουμε αυτή την συμμαχία γιατρών, φαρμακοποιών και πολιτών καθώς και το πολύτιμο έργο της, που τόσο έχει ανάγκη ο άνεργος, το παιδί του, η εργατική οικογένεια. Η συμμαχία αυτή είναι ακατάλυτη και θα συνεχίσει το έργο της μέχρι την δικαίωση των σκοπών της.   

Στο διάστημα αυτό το ΚΙΦΒ δέχτηκε συνολικά 3452 επισκέψεις από τις οποίες 442 αφορούσαν την ζήτηση γιατρών ενώ οι υπόλοιποι την ζήτηση φαρμάκων.

Το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα ευθύς με την ίδρυσή του διακήρυξε  ότι αποτελεί δύναμη αγώνα και  αντίσταση απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης, της Ε.Ε του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, και ότι είναι τμήμα του Κοινωνικού Μετώπου Αλληλεγγύης  στον κοινό αγώνα των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και όλων των κατατρεγμένων συμπολιτών μας για τη δουλειά, το ψωμί και το βιβλίο, για ένα ΕΣΥ αντάξιο του μόχθου του ελληνικού λαού, για το δικαίωμα όλων των ανέργων να έχουν δωρεάν φάρμακο, γιατρό και νοσοκομείο, για μια Ελλάδα ελεύθερη χωρίς ξένες εξαρτήσεις, μια Ελλάδα  της δημοκρατικής Αλλαγής  και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

   

ΚΙΦΒ

Βύρωνας 30/10/2013

   

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ - ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Aπό τη νέα πληγή που μ' άνοιξεν η μοίρα
έμπαιν' ο ήλιος, θαρρούσα, στην καρδιά μου
με τόση ορμή, καθώς βασίλευε, όπως
από ραγισματιάν αιφνίδια μπαίνει
το κύμα σε καράβι π' ολοένα
βουλιάζει.
Γιατί εκείνο πια το δείλι,
σαν άρρωστος, καιρό, που πρωτοβγαίνει
ν' αρμέξει ζωή απ' τον έξω κόσμον, ήμουν
περπατητής μοναχικός στο δρόμο
που ξεκινά από την Aθήνα κ' έχει
σημάδι του ιερό την Eλευσίνα.
Tι ήταν για μένα αυτός ο δρόμος πάντα
σα δρόμος της Ψυχής.
Φανερωμένος
μεγάλος ποταμός, κυλούσε εδώθε
αργά συρμένα από τα βόδια αμάξια
γεμάτα αθεμωνιές ή ξύλα, κι άλλα
αμάξια, γοργά που προσπερνούσαν,
με τους ανθρώπους μέσα τους σαν ίσκιους.

Mα παραπέρα, σα να χάθη ο κόσμος
κ' έμειν' η φύση μόνη, ώρα κι ώρα
μιαν ησυχία βασίλεψε. K' η πέτρα
π' αντίκρισα σε μια άκρη ριζωμένη,
θρονί μου φάνη μοιραμένο μου ήταν
απ' τους αιώνες. K' έπλεξα τα χέρια,
σαν κάθισα, στα γόνατα, ξεχνώντας
αν κίνησα τη μέρα αυτή ή αν πήρα
αιώνες πίσω αυτό τον ίδιο δρόμο.

Mα να· στην ησυχία αυτή, απ' το γύρο
τον κοντινό, προβάλανε τρεις ίσκιοι.
Ένας Aτσίγγανος αγνάντια ερχόταν,
και πίσωθέ του ακλούθααν, μ' αλυσίδες
συρμένες, δυο αργοβάδιστες αρκούδες.

Kαι να· ως σε λίγο ζύγωσαν μπροστά μου
και μ' είδε ο Γύφτος, πριν καλά προφτάσω
να τον κοιτάξω, τράβηξε απ' τον ώμο
το ντέφι και, χτυπώντας το με τό 'να
χέρι, με τ' άλλον έσυρε με βία
τις αλυσίδες. K' οι δυο αρκούδες τότε
στα δυο τους σκώθηκαν, βαριά.
H μία,
(ήτανε η μάνα, φανερά), η μεγάλη,
με πλεχτές χάντρες όλο στολισμένο
το μέτωπο γαλάζιες, κι από πάνω
μιαν άσπρη αβασκαντήρα, ανασηκώθη
ξάφνου τρανή, σαν προαιώνιο νά 'ταν
ξόανο Mεγάλης Θεάς, της αιώνιας Mάνας,
αυτής της ίδιας που ιερά θλιμμένη,
με τον καιρόν ως πήρε ανθρώπινη όψη,
για τον καημό της κόρης της λεγόνταν
Δήμητρα εδώ, για τον καημό του γιου της
πιο πέρα ήταν Aλκμήνη ή Παναγία.
Kαι το μικρό στο πλάγι της αρκούδι,
σα μεγάλο παιχνίδι, σαν ανίδεο
μικρό παιδί, ανασκώθηκε κ' εκείνο
υπάκοο, μη μαντεύοντας ακόμα
του πόνου του το μάκρος, και την πίκρα
της σκλαβιάς, που καθρέφτιζεν η μάνα
στα δυο πυρά της που το κοίτααν μάτια!

Aλλ' ως από τον κάματον εκείνη
οκνούσε να χορέψει, ο Γύφτος, μ' ένα
πιδέξιο τράβηγμα της αλυσίδας
στου μικρού το ρουθούνι, ματωμένο
ακόμα απ' το χαλκά που λίγες μέρες
φαινόνταν πως του τρύπησεν, αιφνίδια
την έκαμε, μουγκρίζοντας με πόνο,
να ορθώνεται ψηλά, προς το παιδί της
γυρνώντας το κεφάλι, και να ορχιέται
ζωηρά.
K' εγώ, ως εκοίταζα, τραβούσα
έξω απ' το χρόνο, μακριά απ' το χρόνο,
ελεύτερος από μορφές κλεισμένες
στον καιρό, από αγάλματα κ' εικόνες·
ήμουν έξω, ήμουν έξω από το χρόνο.

Mα μπροστά μου, ορθωμένη από τη βία
του χαλκά και της άμοιρης στοργής της,
δεν έβλεπα άλλο απ' την τρανήν αρκούδα
με τις γαλάζιες χάντρες στο κεφάλι,
μαρτυρικό τεράστιο σύμβολο όλου
του κόσμου, τωρινού και περασμένου,
μαρτυρικό τεράστιο σύμβολο όλου
του πόνου του πανάρχαιου, οπ' ακόμα
δεν του πληρώθη απ' τους θνητούς αιώνες
ο φόρος της ψυχής.
Tι ετούτη ακόμα
ήταν κ' είναι στον Άδη.
Kαι σκυμμένο
το κεφάλι μου κράτησα ολοένα,
καθώς στο ντέφι μέσα έριχνα, σκλάβος
κ' εγώ του κόσμου, μια δραχμή.
Mα ως, τέλος,
ο Aτσίγγανος ξεμάκρυνε, τραβώντας
ξανά τις δυο αργοβάδιστες αρκούδες,
και χάθηκε στο μούχρωμα, η καρδιά μου
με σήκωσε να ξαναπάρω πάλι
το δρόμον οπού τέλειωνε στα ρείπια
του Iερού της Ψυχής, στην Eλευσίνα.
K' η καρδιά μου, ως εβάδιζα, βογκούσε:
"Θά 'ρτει τάχα ποτέ, θε νά 'ρτει η ώρα
που η ψυχή τής αρκούδας και του Γύφτου,
κ' η ψυχή μου, που Mυημένη τηνε κράζω,
θα γιορτάσουν μαζί;"
Kι ως προχωρούσα,
και βράδιαζε, ξανάνιωσα απ' την ίδια
πληγή, που η μοίρα μ' άνοιξε, το σκότος
να μπαίνει ορμητικά μες στην καρδιά μου,
καθώς από ραγισματιάν αιφνίδια μπαίνει
το κύμα σε καράβι που ολοένα
βουλιάζει. Kι όμως τέτοια ως να διψούσε
πλημμύραν η καρδιά μου, σα βυθίστη
ως να πνίγηκε ακέρια στα σκοτάδια,
σα βυθίστηκε ακέρια στα σκοτάδια,
ένα μούρμουρο απλώθη απάνωθέ μου,
ένα μούρμουρο,
κ' έμοιαζ' έλλε:
"Θά 'ρτει."
 
   
(από τον Λυρικό Bίο, E΄, Ίκαρος 1968)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ GLIVEC

Άνεργος, ο οποίος δεν έχει καμιά ασφαλιστική προστασία και πάσχει από χρόνια μυελογενή λευχαιμία, έχει άμεση ανάγκη από το φάρμακο GLIVEC 400 mg. Κάνουμε έκκληση για εξεύρεση του φαρμάκου και παρακαλούμε επικοινωνήσετε μαζί μας. Σήμερα 22/10 το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα μπόρεσε να του δώσει μόνο έναν περιορισμένο αριθμό χαπιών GLIVEC και αυτά των 100 mg τα οποία μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του μόνο για τις επόμενες 8 μέρες.

Ο συγκεκριμένος ασθενής, η επικίνδυνη κατάσταση του οποίου επιβεβαιώθηκε σε κρατικό νοσοκομείο της Αθήνας , συντρίβεται στα γρανάζια του συστήματος και της κυβέρνησης, που με την εγκληματική τους αντιλαϊκή πολιτική αρνούνται να εντάξουν τους άνεργους στο καθεστώς της δωρεάν δευτεροβάθμιας και φαρμακευτικής προστασίας στο τομέα της υγείας και τους στέλνουν κατά μάζες στον Καιάδα των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.  Πληροφορούμε τους συμπολίτες μας ότι τα αρπαχτικά της εταιρίας Novartis, που παράγει το αναφερόμενο φάρμακο, έχουν καθορίσει τιμή λιανικής πώλησης του Glivec των 400 mg στις 2082,69 ευρώ!....   

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αντί ο ανασφάλιστος άνεργος να εισαχθεί στο νοσοκομείο, για την απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή και θεραπεία ή τουλάχιστον να του χορηγηθεί  το αναφερόμενο φάρμακο για κατ’ οίκον νοσηλεία, αφέθηκε από το νοσοκομείο να φύγει και να ψάξει την μοίρα του στο δρόμο….. Κύριε υπουργέ της Υγείας, όπως γνωρίζετε η «μοίρα» αυτών των ασθενών, αν δεν πάρουν τα αναγκαία φάρμακα και τον χρόνο που πρέπει, κατά κανόνα είναι ο θάνατος και γι’ αυτό, εκτός από τις κυβερνητικές ευθύνες, που έτσι και αλλιώς υπάρχουν, θα πρέπει να αναλάβετε και τις προσωπικές σας ευθύνες.  

Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα                                                         

22/10/2013  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Επιτροπή του Κοινωνικού Ιατρείου Φαρμακείου Βύρωνα επισκέφτηκε σήμερα τον καταυλισμό των Κούρδων, Αφγανών και άλλων πολιτικών προσφύγων στο Λαύριο και παράδωσε ποσότητες φαρμάκων για τις άμεσες ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους. Η επιτροπή τόνισε ότι θα συνεχίσει την βοήθεια σε φάρμακα όσο συνεχίζεται η προσωρινή διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης.

Οι 250 και πάνω πολιτικοί πρόσφυγες που διαμένουν στο Κέντρο Πολιτικών Προσφύγων Λαυρίου, εξ‘ αιτίας της αδιαφορίας της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και των χειρισμών του υπουργείου Υγείας, από τις αρχές του 2013 μέχρι σήμερα οδήγησαν στη διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες και τα παιδιά τους να αντιμετωπίζουν άμεσα και σοβαρά προβλήματα επισιτισμού, έλλειψη βασικών φαρμάκων, προβλήματα  θέρμανσης αλλά και ειδών καθαριότητας, ενώ οι εργαζόμενοι στο Κέντρο Πολιτικών Προσφύγων του Λαυρίου παραμένουν απλήρωτοι περισσότερο από 10 μήνες!           

Η αντιπροσωπεία του ΚΙΦΒ αφού εξέφρασε την αλληλεγγύη της στα δίκαια αιτήματα των πολιτικών προσφύγων, ζήτησε να εφαρμοσθεί το διεθνές δίκαιο για τους πολιτικούς πρόσφυγες και καταδίκασε την πολιτική του ιμπεριαλισμού, ο οποίος – όπως υπογραμμίστηκε - είναι ο κύριος υπεύθυνος για τα απερίγραπτα δεινά των λαών στην Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν, την Συρία και σε άλλες περιοχές του κόσμου και ευχήθηκε να ευοδωθούν οι αγώνες των λαών για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη και οι πολιτικοί πρόσφυγες να γυρίσουν γρήγορα στις χώρες τους και στις οικογένειές τους.

Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα

20/10/2013

ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΡΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ

ΑΠΟ ΤΙΣ 9.30 ΤΟ ΠΡΩΙ

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 19/10

ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΝΗΣ ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ

Ελληνικός Νεκρόδειπνος

(απόσπασμα)

Άγγελος Σικελιανός

   

«Στη νύχτα τούτη, φίλε, ζητάς φωνή να δώσω, π΄ όπως το ίδιο ποτήρι που κρατάς ως το στεφάνι γεμάτο, λές το σύνορο, έχει βάλει στις ψυχές μας το ακρότατον, όπου νάναι το σύνορο της ίδια της ψυχής μας; Πές, ποιος εγνοιάστη ετούτο το τραπέζι, ή στάθηκε από πάνω ιεροφάντης να το στολίσει, και είναι σαν μεράδι του Πλούτωνα ιερό, σαν πυργωμένος ερημικός νεκρόδειπνος  οπού όλων μπροστά του η σκέψη καίει και λειτουργάει μνημόσυνο βαθιά της; Τι, όπως σε ένα σπυρί σταριού το φτερωτό μυρμήγκι πέφτει φουσάτο πάνω του, παρόμοια λογαριάζω έχουν κυκλώσει αυτό το δείπνο ψυχές νεκρών που εμείς και η αιώνια νύχτα βαθιά  ‘χουμε τ’ αχνάρι τους κρατήσει, σαν, πιο ψηλά από την βίγλα του θανάτου, ανηφορούσαν σιωπηλοί στα βράχια να πιούνε στου θάρρους την πηγή’ μα κι άλλες πολλές ψυχές τη νύχτα όπου γεμίζουν – τι τώρα είναι πιότεροι οι  νεκροί και από όλους της γης τους ζωντανούς, που από τη ζέστα της σιωπηλής καρδιάς μας τραβηγμένες, καθώς οι πεταλούδες απ’ τις φλόγες τραβιώνται των κεριών, να ξεκινάνε τις νοιώθω από παντού, κι’ αφήσετέ τις να φτάσουν ως εδώ, ν’ απλοχερίσουν αόρατες σε τούτο το τραπέζι του Πλούτωνα,  σ΄ αυτό τον πυργωμένο νεκρόδειπνον, ώ φίλοι, αφήσετέ τις να ρθούν εδώ σε μας, να γίνουμ’ ένα…..

Κι’ από το ποτήρι, φίλε, που δίνεις γεμάτο ως το στεφάνι και πού, αν σκύψω στην όψη του βαθιά του, από άλλο κόσμο λογαριάζω πως την βλέπω αντισταλμένη, κι΄απ’ το κρασί που το ΄φερες για μένα, γιατί είν’ αδρόν, ώ φίλε, κ΄ ευωδάει σαν του Διονύσου το χυμένον αίμα, άς μεταλάβουμε όλοι, σάμπως μύστες παλιοί, απ΄ τα ΄Αγαθοδαίμονα το μέγα το κύπελλο, βαθιά σιωπή κρατώντας ως στη στιγμή ( κι΄ ας μη αργήσει, ώ φίλοι!) που θα μουγκρίσουν άξαφνα οι δυνάμεις βαθιά μας του Θεού, κι΄ ο μυκηθμός του, πιο από σεισμού βοή, θα σηκώσει αντάμα φουσάτο, ζωντανούς και πεθαμένους σε θείο γιουρούσι….. Κι΄ όσο για τα νέα και φλογερά που θέλατε τραγούδια ν΄ ακούστε από τα χείλη μου, θα ρθούνε στην ώρα τους κι΄αυτά……»

                                    Έτσι είπα κι΄ όλοι, σαν ένοιωσαν καλά το τι ζητούσα κι΄ από το κρασί γευτήκανε κι΄απ΄όλους στερνός, σαν ο ιερέας που καταλύει το δισκοπότηρο μες στ΄ Άδυτο, ήπια κι΄εγώ ως την ύστερη τη στάλα, μόνοι το βήμα μας τραβήξαμεν αγάλι – ενώ ένα - ένα τα κεριά σβηνόνταν – προς τα ανοιχτά παράθυρα όπου, μαύρος έναστρος τώρα ωκεανός η νύχτα, βουβούς μας πάταε μέσα στο παλμό της…..

Μα στα σκοτάδια μέσα κι΄ αν κανένας πια δεν μιλούσε από βαθιά μας όλων προς το ζόφο και τα’ άστρα ανηφορούσε μιαν ίδια ευχή και γνώμη: «Εισάκουσέ μας! Ώ Διόνυσε -  Άδη, θείε μας παραστάτη, συγκράτα τις καρδιές μας με το μαύρο του πόνου σου κρασί, δυνάμωσέ τις, προφύλαξέ τις άγγιχτες για κείνη την ώρα π’ αντεπάντεχα η κραυγή σου, πιο από σεισμού βοή,  θα μας σηκώσει με τους νεκρούς μαζί, στο θείο γιουρούσι!....

Άγγελος Σικελιανός

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ GARDASIL

Έκκληση για το εμβόλιο GARDASIL

κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας!

Κάνουμε έκκληση για το εμβόλιο  GARDASIL κατά του καρκίνου τραχήλου της μήτρας, το οποίο χρειάζεται επειγόντως μαθήτρια 18 ετών, τελειόφοιτος λυκείου, την οποία αδυνατεί να καλύψει η ανασφάλιστη και άνεργη μητέρα της. Η μαθήτρια έκανε την πρώτη δόση του εμβολίου στο ΙΚΑ Παγκρατίου, όπου στη συνέχεια της δήλωσαν ότι τα εμβόλια τελείωσαν και συνεπώς αδυνατούν να της κάνουν τις υπόλοιπες 2 δόσεις.

Παρακαλούμε όποιον θέλει να βοηθήσει, να επικοινωνήσει με το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα (ΚΙΦΒ) στα τηλέφωνα που αναγράφονται.

Το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα υπογραμμίζει ότι η έλλειψη εμβολίων των κλασσικών μεταδοτικών ασθενειών είναι τρομακτική και διευρύνεται. Επικοινωνήσαμε με το Κ.Υ Βύρωνα, το Κέντρο του Παιδιού Καισαριανής, το ΠΙΚΠΑ Παγκρατίου, το ΠΙΚΠΑ στην Καρόλου και κρατικά νοσοκομεία από τα οποία επιβεβαιώνεται η γύμνια και η υποκριτική πολιτική του υπουργείου Υγείας και της κυβέρνησης για τους ανασφάλιστους άνεργους και άπορους και τις στοιχειώδεις ανάγκες τους καθώς  και τους επαγγελματίες που έκλεισαν τις δουλειές τους. Από παντού επιβεβαιώνεται η συνεχής και μεγάλη έλλειψη εμβολίων. Η έλλειψη αυτή συνιστά άμεσο κίνδυνο  για την υγεία των παιδιών των φτωχών οικογενειών και  γενικότερα την δημόσια υγεία.