ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΙ

Τραγικά θύματα της μνημονιακής πολιτικής οι άποροι και ανασφάλιστοι χρόνια πάσχοντες διαβητικοί.

Από τις εποχές των «παχιών αγελάδων» ήδη οι δικαιούχοι βιβλιαρίου προνοίας ερχόντουσαν σε δεύτερη μοίρα ως ασθενείς, παρά τις διαβεβαιώσεις του ελληνικού κράτους για κοινωνική πρόνοια και περίθαλψη για όλους.

Πλέον με την κρίση και το μνημόνιο η κατάσταση για όλους τους ασθενείς και ιδιαίτερα για τους ινσουλινοεξαρτώμενους διαβητικούς έχει φτάσει στο απροχώρητο.

Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για χορήγηση ταινιών μέτρησης σακχάρου σε δικαιούχους πρόνοιας από τα φαρμακεία των νοσοκομείων, παρά το γεγονός ότι πριν από κάθε ένεση ινσουλίνης είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ η μέτρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Ένα κουτί ταινιών μέτρησης σακχάρου κοστίζει στα ιδιωτικά φαρμακεία 25ευρώ ή και περισσότερο, τιμή που τις καθιστά απαγορευτικές για έναν δικαιούχο της πρόνοιας.

Σε ένα κράτος που θέλει να σέβεται τους πολίτες του είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ να μένει έστω και ένας άνθρωπος χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή με λανθασμένη και ελλειμματική θεραπεία.

Το Υπουργείο Υγείας επανειλημμένα κωφεύει στις εκκλήσεις ιατρών και ασθενών. Αντ’αυτού στρώνει με δάφνες το δρόμο για την πλήρη ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ του δημόσιου συστήματος υγείας και πρόνοιας.

ΚΙΦΒ 12/12/2013